• Uraren propietateak: urtze- eta irakite-puntu altuak, disolbatzaile ona, gainazaleko tentsio handia eta itsaspen-ahalmen handia, bero-gaitasun handia (bero-kantitate handia xurgatzen du) eta bolumenaren aldaketa anomaloa (dilatazio anomaloa).

• Izaera dipolarra

  Ura bi hidrogeno atomok (H) eta oxigeno atomo batek (O) osatzen dute eta bere formula kimikoa H2O da. Gogoratu ur purua substantzia koloregabea, usaingabea eta geza dela.

  Ura molekula neutroa da, baina oso elektronegatiboa den elementu batek, oxigenoak, eta beste elektropositibo batek, hidrogenoak, osatzen dutenez, izaera dipolarra du. Hau da, molekulak mutur batetik karga negatiboa balu bezala jokatzen du, eta bestetik, karga positiboa balu bezala. Uraren izaera dipolar horrek propietate batzuk ematen dizkio molekula honi, bizia mantentzeko egokia izatea azaltzen dutenak.

• Gainazaleko tentsioa

Gainazaleko goi-tentsioa. Ur-molekulen arteko lotura-indarrak ere eragiten du azaleko ur-film moduko bat sortzea. Horregatik, ur tantak biribilduak dira eta animalia batzuk urmael baten gainazalean ibil daitezke.

• Kapilaritatea

Beste gainazal batzuei atxikitzeko indarrari esker, ura igo egiten da landareen hodi eroaleen bidez (kapilaritatea). Hori gertatzen da izerdi gordinaren igoeran, sustraietatik landareen hostoetaraino, baso eroaleetan barrena.

• Uraren dentsitatea

Gorputzak beroarekin dilatatu egiten dira (bolumena handitu) eta hotzarekin uzkurtu. Dentsitatea masaren eta bolumenaren arteko erlazioa denez, jaitsi egiten da beroarekin eta handitu egiten da hotzarekin. Uraren kasuan, gauzak berriro desberdinak dira: dentsitatea jaitsi egiten da tenperatura igo ahala, eta igo egiten da tenperatura jaitsi ahala, baina soilik 4 ºC-raino. Hemen bere dentsitate maximora iristen da, 1 g/cm3. Zergatik? Izan ere, izotzean hidrogeno-loturak egonkortu egiten dira eta bolumen handiagoa sortzen dute eta, ondorioz, dentsitatea txikiagoa da.

Propietate horri esker, tenperatura oso baxua denean, urmael baten zati izoztua goian dago, flotatzen; azpian, berriz, urak likido jarraitzen du, eta bizia mantentzea ahalbidetzen du.

• Bero espezifikoa

Berotasun espezifiko handia. Urak bero handia behar du tenperatura 1 ºC-tan igotzeko. Hori dela eta, isolatzaile termiko ona da (denbora asko behar du berotzeko edo hozteko).

• Urtze- eta irakite-puntu altuak

Badakigu urtzeko eta ura irakiteko tenperaturak altuak direla alkohola bezalako beste substantzia batzuekin alderatuz gero.

• Alkohola: 78 ºC irakite-puntua. Fusio-puntua: -114 ° C
• Agua: Punto de ebullición 100 ºC. Punto de fusión: 0 °C