Dagoeneko badakigu atmosfera dela Lurra inguratzen duen gas-geruza, eta zenbait funtzio dituela izaki bizidunen bizia babesteko. Funtzio horiek aldatu egin daitezke kutsadura atmosferikoaren ondorioz.
Kutsadura atmosferikoa deitzen zaio airean gas-partikula txikiak edo bigarren mailako gas-produktuak egoteari, eta horiek arriskutsuak, kaltegarriak edo desatseginak izan daitezke giro horren eraginpean dauden pertsona, landare eta animalientzat. Aireko kutsadura faktore naturalek eragin dezakete, adibidez hauek: gasen eta errauts bolkanikoen igorpenek, suteetako keak, landareen eta onddoen hautsak, polenak eta esporek eta bakterioek. Hala ere, gizakiaren jardueretatik eratorritako kutsadura, kutsadura antropogenikoa izenekoa, da arriskutsuena biosferaren egonkortasunari begira, oro har.
Alde horretatik, kutsadura-iturri nagusiak dira honako hauekin lotutako prozesu industrialak: errekuntza, autoak, bizitegi-berogailuak...
Kutsadura atmosferikoa tokikoa (eraginak foku kutsatzailearen inguruan gertatzen direnean) edo globala (kutsatzailearen ezaugarrien ondorioz planetaren oreka eta foku igorleetatik urrun dauden eremuak kaltetzen direnean) izan daiteke. Horren adibideak dira, besteak beste, euri azidoa eta berotze globala.
Izan tokikoa edo globala, kutsadura atmosferikoaren ondorioz substantzia kimikoak eta partikulak askatzen dira atmosferan; haren konposizioa aldatzeaz gain, elementu horiek arriskutsuak dira pertsonen eta gainerako izaki bizidunen osasunarentzat.
Atmosferan askatzen diren substantzia horiek eta beren ondorioak ikertuko ditugu.
